Piece Wapienne w Wędryni (Vendryni)

W XIX wieku w Wędryni wydobywano rudę żelaza dla huty w Ustroniu, a później dla powstałej huty w Trzyńcu, gdzie dostarczano również drewno spławiane rzeką Olzą.

W tym okresie wydobywano również wapień i wypalano go w tzw. wopiynkach, jak w miejscowej gwarze nazywano wapienniki. Wapień wydobywano w trzech kamieniołomach i poddawano dalszej obróbce w wapiennikach szybowych. Naprawa pieców w trakcie ich użytkowania odbywała się w bardzo prymitywny sposób. Ściany wzmacniano stalowymi obręczami i usztywnieniami.

Węgiel i wapień były naprzemiennie podawane do szybu. Węgiel służył jako źródło ciepła dla reakcji termicznej, która stopniowo „spalała” wapień do wapna palonego, a opary były odprowadzane do otwartej przestrzeni przez komin pieca. Wsad stopniowo zjeżdżał w dół szybu, a robotnicy wydobywali wapno palone już na dnie. Wypalone w ten sposób wapno było następnie wysyłane do konsumentów.

Piece ostatecznie zaprzestały produkcji w 1965 r., kiedy zakończono wydobycie wapna. Piece pozostały na miejscu i obecnie służą jako pomnik dla przyszłych pokoleń.

Źródło zdjęcia: https://www.kudyznudy.cz/